مواد ایمپلنت دندان چیست ؟
مواد ایمپلنت دندان یا همان ایمپلنت دندانی به موادی اطلاق می‌شود که برای جایگزینی دندان‌های گمشده در طرح‌های ایمپلنت دندان استفاده می‌شود. ایمپلنت دندان برای جایگزینی دندان‌ها استفاده می‌شود که به دلیل جوانبی مانند تصادف، بیماری‌ها یا سن مشکلاتی را تجربه نموده‌اند.
مواد ایمپلنت دندان عموماً از سه بخش اصلی تشکیل شده‌اند:
۱. تیتانیوم
تیتانیوم یکی از پرکاربردترین و معروف‌ترین مواد در ساخت ایمپلنت‌های دندانی است. این فلز به دلیل خواص خاص خود مانند استحکام بالا، سبکی، مقاومت در برابر خوردگی و سازگاری عالی با بافت‌های بدن، بیشترین استفاده را دارد. تیتانیوم به‌طور طبیعی با استخوان فک جوش می‌خورد و این فرآیند که به نام “اوسئواینتگریشن” شناخته می‌شود، باعث استحکام ایمپلنت در محل خود می‌شود. یکی از ویژگی‌های بارز تیتانیوم این است که تقریباً هیچ واکنش آلرژیک و یا عوارض جانبی جدی در بدن ایجاد نمی‌کند.
۲. آلیاژهای تیتانیوم
آلیاژهای تیتانیوم، ترکیب‌هایی از تیتانیوم با فلزات دیگر مانند آلومینیوم و وانادیوم هستند. این آلیاژها از نظر خواص مکانیکی مانند استحکام کششی و سختی بهبود یافته‌اند و می‌توانند دوام بیشتری در شرایط مختلف داشته باشند. آلیاژهای تیتانیوم در برابر شکستگی و سایش مقاوم‌تر از تیتانیوم خالص هستند و به همین دلیل در مواردی که به استحکام بالاتری نیاز است، به‌ویژه در ایمپلنت‌های دندانی بزرگتر و پیچیده‌تر، استفاده می‌شوند.
۳. زیرکونیوم
زیرکونیوم یکی دیگر از مواد مورد استفاده در ایمپلنت دندان است که در سال‌های اخیر محبوبیت زیادی پیدا کرده است. این ماده به دلیل رنگ سفید و شبیه به دندان طبیعی، گزینه مناسبی برای کسانی است که نگران ظاهر ایمپلنت خود هستند. علاوه بر زیبایی، زیرکونیوم بسیار مقاوم به خوردگی و سایش است و در برابر فشارهای جویدنی مقاوم می‌باشد. همچنین، این ماده به خوبی با بدن سازگاری دارد و احتمال واکنش‌های آلرژیک در آن بسیار کم است. یکی از معایب زیرکونیوم این است که در مقایسه با تیتانیوم، از نظر استحکام کمتر است و ممکن است در برخی موارد شکننده‌تر باشد.
۴. پلی اتیلن و پلیمرها
پلی اتیلن و برخی پلیمرهای دیگر، به‌عنوان مواد پرکننده یا در برخی از ساختارهای ایمپلنت دندان مورد استفاده قرار می‌گیرند. این مواد عموماً در ایمپلنت‌های دندانی موقتی و یا در مواردی که نیاز به انعطاف‌پذیری و نرمش در ساختار ایمپلنت وجود دارد، کاربرد دارند. پلیمرها به‌طور عمده برای کاهش هزینه‌ها یا در موارد خاص در دندان‌پزشکی استفاده می‌شوند.
۵. کامپوزیت‌ها
کامپوزیت‌ها، ترکیب‌های پلاستیکی هستند که از مواد مختلفی چون رزین‌های اکریلیک و فایبرگلاس ساخته می‌شوند. این مواد بیشتر در بخش‌های خاصی از ایمپلنت‌های دندانی استفاده می‌شوند و ویژگی‌هایی مانند سبکی، شکل‌پذیری و سازگاری با رنگ دندان‌های طبیعی دارند. اما از آنجایی که مقاومت و استحکام این مواد در برابر فشارهای جویدنی کمتر از مواد فلزی است، کاربرد آن‌ها عمدتاً محدود به ایمپلنت‌های موقتی یا در موقعیت‌هایی است که فشار کمتری به ایمپلنت وارد می‌شود.
نتیجه‌گیری
مواد ایمپلنت دندان باید از استحکام، سازگاری و دوام بالایی برخوردار باشند تا بتوانند وظیفه‌ی خود را به‌درستی انجام دهند. تیتانیوم و زیرکونیوم در حال حاضر دو ماده پر استفاده در دندان‌پزشکی هستند، اما انتخاب ماده مناسب بستگی به نیازهای خاص هر فرد و شرایط بالینی دارد. مهم‌ترین نکته در انتخاب مواد ایمپلنت دندان، مشاوره با یک دندانپزشک متخصص است تا بهترین گزینه متناسب با شرایط فردی انتخاب شود.
بیشتر بخوانید : ایمپلنت دندان الهیهتهران
✅آشنایی با دکترالهه بداقی
برای ویزیت و مشاوره با متخصصین کلیک کنید
ما را در اینستاگرام همراهی کنید
